Со Бадник започнува божичното празнување. Ден пред Божиќ се слави и воедно е последниот и најстрог ден на Божиќните пости.
Рано тоа утро, домаќинот оди да го исече бадникот, најчесто даб, да ја внесе вечерта во куќата и така да го означи почетокот на празникот Божиќ.
Бадник е именуван по исечена дабова гранка – елка, светата елка на Словените.
На Божиќ, според верувањата, ништо не треба да се вади од дома, а се јаде на слама.
Штом се раздени, се пали оган и се пече печеница, подготвена претходниот ден. На Бадник се пости, а најмногу се јадат риба, грав, зелка и сушено овошје.
Жените во куќата месат божиќни колачиња, колачи и подготвуваат соодветна трпеза за Божиќ.
Според обичаите, рано наутро, веќе во мугрите, пукањето од пушки најавува заминување во шумата по Бадник, а по кој одат мажите од семејството. Обично се избира млада и права цреша, или даб.
Кога ќе го избере вистинското дрво, домаќинот се врти на исток, трипати се прекрстува, го спомнува Бога, својата слава и Божиќ, зема секира и ја сече елката.
Според народното верување, Бадник мора да се пресече со три силни удари.
Она што секирата не го пресече три пати, на крајот го крши или витка. Тој скршен дел на Бадник се вика брада.
Кога ќе се донесе Бадник, тој станува до куќата, до влезната врата, каде што стои до вечерта, а потоа влегува во куќата. Подоцна во вечерните часови се пали на огништето, како симбол на топлината што го загрева и зближува семејството.
Kumanovskimuabeti.
Foto depositphotos.com
