Како заробеници на островот си го живеат својот дел од животот, соочени едни со други и во лошо и во добро не можејки да променат ништо од реалноста во која западнале. Не можат дури ни да избегаат. Мигрантите и да сакаат, домаќините пак не сакаат.
„Сакаме слобода“ извикуваа вчера мигрантите на островот Лезбос соочени со ужасните услови за живот во кампот Морија во кои се натискани 20 000 луѓе на простор за помалку од 3000.
Денес пак протестираа жителите на Лезбос, Хиос и Самос извикувајќи „Вратете ни ги островите и нашиот живот“, загрозени од пренатрупаноста на островите со мигранти, соочени со кражби и упади на имотите.
Во право се и едните и другите. Тие се заедно во иста каша што им ја донела судбината, но не по своја волја. Како заробеници на островот си го живеат својот дел од животот, соочени едни со други и во лошо и во добро не можејки да променат ништо од реалноста во која западнале. Не можат дури ни да избегаат. Мигрантите и да сакаат, домаќините не сакаат.
Тие заедно се како своевремено заробениците и чуварите во озлогласниот затвор Алкатраз. И едните и другите мораат да бидат таму и да ја делат речиси истата судбина, и слични услови на живот.
